We vertrokken vandaag om 21:30 uur, terwijl we eigenlijk al om 20:50 uur hadden moeten opstijgen. Dit kwam helaas door een vertraagde binnenkomst van een andere vlucht.

Na een emotioneel afscheid van Roelie en mijn vader, zijn we rond half 8 richting de douane gegaan. Onze koffers hadden we kort daarvoor al ingecheckt.

Toen we allemaal door de douane waren, hebben we nog wat gedronken met z’n allen. Daarna liepen we richting de gate om te boarden, maar omdat er nog zo’n lange rij stond, besloten we eerst wat te gaan eten. Ondertussen was ik druk aan het whatsappen met Roelie, die samen met mijn vader weer onderweg was naar Sneek.

De start van de vlucht was wat turbulent vanwege de storm die over Nederland trok. Tijdens het opstijgen hadden we daardoor wat last van schommelingen. Zoals altijd sloot ik mijn ogen en liet het gewoon over me heen komen. Kort na het opstijgen gaf de piloot een update over de turbulentie en vertelde hij dat we na ongeveer 3 en 7 uur nog wat onrust konden verwachten. Verder zou het een rustige vlucht zijn.

Daar hing ik dan met mijn medereizigers, dus besloot ik te kijken welke films er aan boord waren. Er was genoeg keuze! En nee, lieverd, ik ben niet begonnen met Gooische Vrouwen 2, maar met The Maze Runner. Die film kon me echter niet echt boeien, dus begon ik maar vast met bloggen. Gelukkig had ik wat muziek op mijn tablet gezet, dus luisterde ik ondertussen naar Volbeat.

Om 23:31 uur begon de crew het warme avondeten uit te delen, net nadat we onze nootjes en drinken hadden gehad. Dus tijd om even te eten—ik was benieuwd wat het zou worden.

Rond 00:58 uur was het eten op. We konden kiezen tussen twee gerechten: vlees of pasta. Ik koos voor het vlees, wat neerkwam op gehaktballetjes met aardappelpuree, rode kool, een salade en een dessert. Prima te doen! Ik had de eerste film afgekeken, maar ik had er eerlijk gezegd meer van verwacht. Ik besloot verder te gaan met The Fault In Our Stars, die al een tijdje op mijn verlanglijstje stond.

Ik heb de film helemaal uitgekeken, hoewel ik een paar momenten in slaap viel. Slapen in een vliegtuig blijft vreemd voor mij; bij elke beweging of geluid word ik wakker. Maar ik kan iedereen aanraden om deze film te kijken.

Het was inmiddels 05:35 uur en het vliegtuig was muisstil. Bijna iedereen sliep, zelfs mijn buurman Onno, die zelfs nog geen gebruik had gemaakt van mijn schouder. Ik besloot maar even een rondje te lopen vanwege wat kramp en om wat drinken te halen.

Hier een update van de vluchtgegevens op dat moment: we vlogen met 876 km per uur, en het duurde nog 5 uur en 16 minuten tot onze eerste bestemming, Buenos Aires in Argentinië, waar we een tussenlanding zouden maken. Nog 4560 km te gaan, op een hoogte van 10.364 meter, terwijl de buitentemperatuur -42 graden was.

Aangezien ik verder weinig te doen had, zette ik de komedie Let’s Be Cops op. Helaas was dat geen succes; ik viel na ongeveer 30 minuten in slaap. Het was toen 09:01 uur Nederlandse tijd, wat hier 05:02 uur was. Het licht ging aan en er werden verfrissingsdoekjes uitgedeeld.

Langzaam werd iedereen wakker. Nog 1591 km te gaan, wat neerkwam op nog 1 uur en 53 minuten vliegen tot de tussenlanding. Eindelijk even de benen strekken—tenminste, als we het vliegtuig uit mochten.

Ik zette ondertussen een nieuwe film op, Lucy, een goede keuze als je van actie houdt. Langzamerhand werd het ontbijt uitgedeeld. Eerst aan passagiers met speciale dieetwensen, en daarna waren wij aan de beurt. Het ontbijt bestond uit een ei met een rode saus, aardappeltjes, fruit en een broodje.

Bijna in Buenos Aires aangekomen, moest ik even contact zoeken met thuis. Gelukkig lukte het, en we hebben fijn even bijgekletst.

We landden veilig in Buenos Aires rond 11:30 uur Nederlandse tijd. Complimenten aan de piloot; het was een superzachte landing. Na het landen zette ik snel de wifi aan om contact te zoeken met Roelie en Emma. Dat ging gelukkig goed, en we hebben nog even kunnen bijkletsen.

Het boarden begon rond 12:00 uur en om 12:30 uur zaten we weer in het vliegtuig, wat neerkwam op 08:30 uur lokale tijd. Om 13:00 uur vertrokken we voor de laatste vlucht naar Santiago, die twee uur zou duren.

We hadden een goede vlucht naar Santiago, met een beetje turbulentie, maar het was te doen. Rond 11:00 uur landden we in Chili, haalden we onze koffers op en gingen door de douane. Helaas mocht Carin haar kaasjes niet het land in nemen.

Iwan stond ons al op te wachten op het vliegveld. Dus snel naar het hotel, waar ik een heerlijke douche nam en daarna lekker met Roelie en Emma skypte.