Gisteren was het zover: de vierde onderhandelingsronde voor een nieuwe cao in de supermarktbranche. De verwachtingen waren hooggespannen, vooral omdat de FNV voorafgaand aan het overleg een petitie had overhandigd, ondertekend door duizenden supermarktmedewerkers die om échte veranderingen vroegen. Maar helaas bleek ook deze onderhandelingsronde snel ten einde. In plaats van ruimte te bieden voor dialoog, kwamen onze werkgevers meteen met een eindbod op tafel – een harde “slikken of stikken”-houding waar medewerkers het maar mee moeten doen.
Wat betekent een eindbod eigenlijk?
Een eindbod is het definitieve voorstel van de werkgevers, zonder ruimte voor verdere onderhandelingen. Dit betekent dat we als werknemers voor een ultimatum staan: óf we accepteren dit bod, óf we staan met lege handen. Werkgevers hopen hiermee de onderhandelingen af te ronden zonder aanpassingen, een teken dat zij niet bereid zijn om tegemoet te komen aan de zorgen van hun personeel.
Wat vroegen de vakbonden?
De vakbonden hadden een aantal duidelijke en redelijke voorstellen ingebracht om de werkomstandigheden en arbeidsvoorwaarden in de supermarktsector te verbeteren:
- Een loonsverhoging van 4% met ingang van 1 juli 2024, tot 1 april 2025, om medewerkers eerlijk te compenseren voor hun inzet in een tijd van stijgende kosten.
- Behoud van de zondagstoeslag van 50%, zodat medewerkers recht houden op een eerlijke beloning voor weekendwerk.
- De mogelijkheid om eerder te stoppen met werken, zoals in andere cao’s al het geval is, zodat oudere medewerkers hun carrière op een gezondere manier kunnen afronden.
- Veilig werken in de winkel, met betere afspraken om onnodige risico’s op de werkvloer te verminderen, vooral bij zelfscankassa’s waar de veiligheid nu vaak tekortschiet.
- Functiewaardering voor eerlijke beloning, zodat medewerkers betaald worden naar de zwaarte en verantwoordelijkheid van hun werk.
- Opname van e-commerce in de cao, om ook medewerkers in online-supermarktomgevingen eerlijke en duidelijke arbeidsvoorwaarden te geven.
Deze voorstellen weerspiegelen de realiteit en zorgen van duizenden supermarktmedewerkers die iedere dag bijdragen aan het succes van de winkels. Toch toonden de werkgevers geen enkele bereidheid om op deze punten in te gaan.
Wat stellen de werkgevers daar tegenover?
Het eindbod van de werkgevers laat weinig aan de verbeelding over:
- Een cao van 12 maanden met een loonsverhoging van 3% vanaf 1 januari 2025, zonder terugwerkende kracht. Medewerkers zouden dus nog maanden moeten wachten voordat zij enige verhoging ontvangen. De laatste loonsverhoging was in september 2023.
- Geen toezegging over veilig werken in de winkels. Medewerkers worden blootgesteld aan risico’s zonder adequate bescherming, wat de werkgevers blijkbaar geen prioriteit vinden.
- Geen afspraken over eerder stoppen met werken, ondanks dat dit in andere sectoren inmiddels gangbaar is.
- Geen bereidheid om te praten over werkdruk, functiewaardering, jeugdloon, of opleidingsmogelijkheden.
Onze werkgevers willen dus helemaal niets toegeven en vinden dat we tevreden moeten zijn met die schamele 3%. Het ontbreekt hen aan respect voor hun eigen medewerkers, een houding die steeds weer pijnlijk duidelijk wordt. Jaarlijks wordt de winst uitgedeeld aan aandeelhouders en eigenaren, maar als het gaat om verbetering voor de medewerkers, komen ze met loze excuses over “lage marges.”
Geen wonder dat er personeelstekorten zijn. Werkgevers laten hun werknemers in de steek en bieden geen toekomstperspectief. Hierdoor gaan steeds meer mensen op zoek naar werk waar ze wél gewaardeerd worden. Werkgevers werken hun eigen personeelskrapte in de hand door hardnekkig vast te houden aan slechte arbeidsvoorwaarden.
Ondertussen leven veel supermarktmedewerkers van loonstrook naar loonstrook, balancerend op het randje van financiële onzekerheid, terwijl de directies in luxe leven. Voor velen is vakantie onbetaalbaar en zijn leuke uitjes of extra’s voor het gezin zeldzaam.
Werkgevers, schaam je!
Wij medewerkers staan elke dag klaar en dragen bij aan de groei van jullie bedrijven. En jullie proberen ons af te kopen met een schamele 3% loonsverhoging en een eindbod dat neerkomt op minachting. Na jaren van uitholling van de VGL-supermarkt-cao is het tijd om hier een einde aan te maken. Het begint simpelweg op moderne slavernij te lijken.
Hoe nu verder?
De vakbonden gaan in gesprek met hun kaderleden over de volgende stappen. Wil je meedenken of zelf actief worden? Neem dan contact op met de FNV-bestuurder van je sector of organisatie. Hieronder vind je hun contactgegevens. door op hun naam te klikken kun je de betreffende FNV bestuurder een e-mail sturen.
- Fatma Bugdayci-Karatas: bestuurder Lidl
- Lilian Bakhuijsen: bestuurder Aldi
- Michiel Al: Eerste onderhandelaar cao Supermarkten, bestuurder Albert Heijn
- Margje van der Woude: Tweede onderhandelaar cao Supermarkten, bestuurder Jumbo.
Voor mij is de maat vol. Dit eindbod is een klap in het gezicht van iedere medewerker en toont eens te meer hoe weinig respect er is vanuit de werkgevers. Het is tijd dat wij, als werknemers, onze stem laten horen. Samen kunnen we laten zien dat we dit niet langer accepteren. Als dit de toon is die zij willen zetten, zijn wij klaar om terug te vechten.
Supermarktmedewerkers, verenig je! Sta op voor eerlijke arbeidsvoorwaarden en tegen onrecht. Samen staan we sterk en zullen we laten zien dat wij niet voor minder gaan.
Ik houd jullie op de hoogte van de ontwikkelingen.
